اگر پرنده بودم به کجا می رفتم
اگر پرنده بودم تا جایی که میتونستم بالهامو باز میکردم و می رفتم توی طبیعت. توی دامنه کوه مینشستم و زمین رو نگاه میکردم، بعد می رفتم نوک قله، خیره به آسمون میشدم. میرفتم کنار جویبار و سرم رو میکردم توش و آب میخوردم و از خنکیش کیف میکردم. بعد میپریدم روی شاخه درخت مینشستم. درختها و برگهاشون رو نگاه میکردم. با دقت رنگ برگها رو برانداز میکردم. یه سری به گلها میزدم, بوشون میکردم و عطرشون رو وارد تک تک سلولهام میکردم. دور و برشون میپلکیدم و باهاشون دوست میشدم. از این روستا به اون روستا, از این شهر...
تاریخ 05 فروردین 1401