آموزش درس شانزدهم فارسی سوم ابتدایی اگر جنگل نباشد
روش تدریس:قصّه گویی، بارش فکری
روش تدریس قصّه گویی
قصّه از دید آموزشی و تأثیر گذاری، نقش مهمّی دارد،
زیرا دانش آموز با کمک تصور و تخیّل، مضامین ذهنی را به تصویر درمی آورد
و می تواند آنچه را می شنود و می خواند، در چشم انداز درونی خود مجسّم سازد
از فواید به کار گیری قصّه در آموزش می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
الف قصّه به تثبیت و افزایش معلومات دانش آموزان کمک می کند.
ب قصّه با طبیعت کودک همراه است و ماده و موضوع درس را برای او جالب
می کند و به تلطیف روحیهٔ دانش آموز کمک می کند.
پ قصّه، پیوند میان معلّم و دانش آموز را بیشتر می کند.
ت سبب پرورش تخیّل و گسترش دامنهٔ ذهن می شود.
ث زمینهٔ مناسبی برای تقویت تفکّر خلّق و افزایش توانایی نوشتن دانش آموزان می شود.
فعالیت های درس شانزدهم فارسی سوم ابتدایی اگر جنگل نباشد
واژه آموزی درس شانزدهم فارسی سوم ابتدایی اگر جنگل نباشد
در واژه آموزی ترکیب کلمه با پسوند « ناک » آموزش داده می شود.
برای آموزش، روی میز را با پارچهٔ آبی بپوشانید تا تصویر دریا برای دانش آموزان تداعی شود.
تعدادی کارت به شکل ماهی برش بزنید و روی بدن ماهی کلماتی را که با پسوند « ناک » ترکیب درستی می سازند، بنویسید.
تعدادی کلمه که ترکیب درست، ایجاد نمی کنند را لابه لای کارت های ماهی ها بگذارید.
به پشت کار ت ها قطعاتی کوچک از آهن رباهای ورقه ای یا تخته ای بچسبانید.
از گروه ها بخواهید قبلاً قلاب های ماهیگیری خود را آماده کنند.
حالا به ترتیب، بچّه ها با قلّب هایشان به ماهیگیری بپردازند و کلمات درست را انتخاب و با قلّب بالا بکشند.
روی تخته مغناطیسی کنار پسوند « ناک » بچسبانند.
به این ترتیب در فضایی سرشار از نشاط و در قالب بازی، کلمات جدید به دانش آموزان آموزش داده می شود.
بیاموز و بگو درس شانزدهم فارسی سوم ابتدایی اگر جنگل نباشد
در این درس، دومین جزئی که موجب گسترش جمله می شود؛ معرفی می گردد.
در دروس گذشته ابتدا بر فعل به عنوان محور معنایی جمله تأکید شد.
سپس با افزایش فاعل جمله گسترش یافت و در این درس با افزایش بخش دیگر یعنی «مفعول » جمله گسترده تر می شود.
لازم به ذکر است که هدفِ آموزش دستور آشنایی با اجزای جمله به منظور درک متن است.
به عبارت دیگر اگر دانش آموز منطق و چرایی گسترش جمله را درک کند، قادر می شود
جمله را به اجزای آن خُرد کند و این بدان معناست که به خوبی ساخت آن را درک کرده است.
بدیهی است درک جملات یک متن، درک محتوای کلّی آن را در پی خواهد داشت.
گوش کن و بگو درس شانزدهم فارسی سوم ابتدایی اگر جنگل نباشد
در فعّالیت «گوش کن و بگو » دانش آموز بخش اوّل داستان را می شنود و ادامهٔ آن را در ذهن می پروراند و بیان می کند.
در قسمت بعدی ادامهٔ داستان اصلی پخش می شود تا دانش آموز داستان خود را با داستان اصلی مقایسه نماید.
به این ترتیب هم بر ادراک تأکید می شود و هم بر تولید، ضمن اینکه ذهن دانش آموزان در گسترهٔ داستان پردازی هم فعّال می شود.
صندلی صمیمیت درس شانزدهم فارسی سوم ابتدایی اگر جنگل نباشد
در این درس نوبت به آن رسیده است که معلّم خود روی صندلی صمیمیت بنشیند و سخن بگوید.
این فعّالیت می تواند یکی از مؤثّرترین اقدامات معلّم از حیث ارتباط عاطفی با دانش آموزان باشد. ضمن اینکه تفکّر انتقادی را در دانش آموزان تقویت می کند.
بخوان و حفظ کن بهاران
املا درس شانزدهم فارسی سوم ابتدایی اگر جنگل نباشد
از دانش آموزان بخواهید که تخته های کوچک طلقی بسازند و همراه خود به کلاس بیاورند.
بین دو طلق شفاف و بی رنگ یک برگه کاغذی بگذارند؛ حالا لبه ها را دور تا دور به هم بچسبانند.
برای گروه ها متناسب با شرایط کلاس، رنگ انگشتی، گواش یا ماژیک یا آب رنگ تهیه کنید
حالا کلمات را یکی یکی بگویید تا دانش آموزان روی تخته طلقی بنویسند.
توصیه به رعایت نکات بهداشتی و ایمنی مثل تهیهٔ کاورهای بهداشتی، دستکش یکبار مصرف، شست وشوی دست ها، همراه داشتن دستمال و… ضروری است.
این فعّالیت برای بچّه ها بسیار لذّت بخش است.
در پایان فعّالیت املایی، دانش آموزان را به حیاط ببرید تا دستان خود را بشویند.
درس شانزدهم نوشتاری سوم ابتدایی
صفحۀ اوّل کتاب نوشتاری
دانش آموزان به تکمیل صفحهٔ اوّل کتاب نوشتاری می پردازند و در صورت بروز اشکال از معلّم راهنمایی می گیرند.
صفحۀ دوم کتاب نوشتاری
تمرین سوم این صفحه نحوهٔ گسترش جمله را برجسته می کند.
هدف این تمرین آموزش دستور نیست؛ لذا نیازی نیست مفعول با شیوهٔ سنتی آموزش داده شود.
تکمیل صفحۀ سوم کتاب نوشتاری
صفحهٔ سوم کتاب نوشتاری که مورد علاقه اکثر دانش آموزان است، به دقّت تکمیل شود.
تأکید بر زیبانویسی از اهمّ فعّالیت معلّمان می باشد.
صفحۀ چهارم کتاب نوشتاری
پس از تأکیدی که در دو درس گذشته بر جملهٔ اوّل بند شد، نام این جمله به عنوان «جملهٔ موضوع » معرفی می شود.
در این درس دانش آموز جملهٔ موضوع را می خواند و به این ترتیب موضوع در ذهنش محدود و متمرکز می شود؛
مثلاً موضوع بند «پرچم » است و جملهٔ موضوع نشان می دهد که در این بند دربارهٔ رنگ پرچم توضیح داده می شود.
بنابراین محتوای جملات بعدی فقط در مورد سه رنگ پرچم هستند و جملهٔ اوّل را تکمیل می کنند