Showing 1-54
Average rating 3.80 ·
· 83 ratings · 7 reviews
|
Start your review of راه رفتن روی ریل
rated it liked it
ص142 - آدم دشمنی را به راحتی تحمل میکند، اما حیلهگری و دو روئی و پستی و حسابگری را نمیتواند تحمل کند. دیگران را نمیدانم، من نمیتوانم تحمل کنم. آدم را خرد میکند، سست میکند، از پا میاندازد
ص160 - به یاد میآورد که روزگاری در کتابی خوانده بود که زمان در دلبستگی اهمیت بسیار دارد. چه بسا دو تن که به گفتهی مردم برای همدیگر ساخته شدهاند، در آن زمان که باید یکدیگر را نمییابند و جفت خویش را برای همیشه از دست میدهند. (این گفته از آن رومن رولان است)
ص161 - زندگی من آمیختهای است از نگرانیهای کوچ
...more
rated it really liked it
این کتاب از چند داستان تشکیل شده که هر کدام موضوع جداگانه ای دارد. غالب داستان ها مایه ای از طنز در خود دارند اما معمولا در اواخر داستان موضوعی جدی مطرح می شود که خواننده را به فکر وا میدارد. در واقع طنز موجود در نوشتار ابزاری برای طرح همان موضوع جدی است.
از لحاظ ادبی و طنز، تقریبا می توان گفت که طنز موجود در آنها با اینکه در سال های قبل از انقلاب نوشته شده است و فاصله زمانی چهل سال تا زمان حال وجود دارد، تازگی خود را از دست نداده است. تنها داستان «راه رفتن روی ریل» که نام کتاب از آن گرفته شده اس
...more
rated it it was amazing
راه رفتن روی ریل یکی از کتاب هایی بود که واقعا لذت بردم از خوندش. برای مایی که کودکی خودمون رو در کنار ریل قطار بودیم و موقع رفتن به مدرسه هر روز با بچه ها مسابقه راه رفتن روی ریل رو تکرار می کردیم.
تنکابنی اینقدر ساده و روان مینویسه که آدم لذت میبره از خوندن کتاب هاش . وقتی این کتاب رو می خونید تازه متوجه میشید که چقدر مشکلاتی که در کتاب بیان
میشه برای ما آشناست و تازگی داره، معلمانی که از حقوق و شرایط ناراضی، مردمی که سعی در فرار از کشور رو دارند
در کل به قول تنکابنی:
" ما آدمهای خیلی زرنگی هست
...more
طبق چیزهایی که سایتها نوشتن، این کتاب رو جزو کتابهای داستانی (داستان کوتاه) معرفی کردن. ولی اگر بخوایم دقیقتر بگیم، این کتاب، مجموعهای از روایتها و خاطرات و داستانهای فریدون تنکابنیعه که با زبانی نیمچهطنز (بقیه معتقدند طنز، ولی برای من المانهای طنز رو نداشت آنچنان) نوشته شده. ۸ روایت و داستان به شکلی بیارتباط و بیسروته جمعآوری شده و از هر دری صحبت میشه. از عقاید نویسنده در خصوص اعدام، از خاطرات سفرش به پاریس، از داستانِ یک نویسندهی تنبل و تنپرور، از تحلیلی در خصوص زن در شاهنامه و خ
...more
rated it really liked it
طنزی شیرین، دلچسب و کوبنده.
"بشر موجودی است تنبل که آنچه نکرده از روی تنبلی نکرده و آنچه کرده هم به خاطر تنبلی کرده است. بشر تصمیم نگرفت روی دوپا راه برود، بلکه تصمیم گرفت دیگر روی چهار دست و پا راه نرود."
...more
قسمت تنهايي آقاي تهراني رو بيشتر از بقيه داستانهاش دوست داشتم. طنز پردازي تنكابني رو هم به سبك جمال زاده است، ساده و خودموني. طنزش به اعدام و تنبلي انسان قشنگ بود ولي راه رفتن روي ريل رو شخصا دوست نداشتن، به بقيه مجموعه داستان نميومد خيلي تلخ و واقعي بود جنس داستان